[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ne, sinjoro.
Nu, dum kiom da tempo vi restis kun la princino?
irkam duonhoro, sinjoro.
Bone, damrigu.
Unue, mi havigis por %5ńi alian lankovrilon el mia
kupeo. Estis tre malvarme malgram la hejtado. Mi metis
la kovrilon sur %5ńin kaj %5ńi deziris al mi bonan nokton. Mi
elver%5ńis iom da soda-akvo por %5ńi. Poste mi forigis la
lumon kaj forlasis %5ńin.
Kaj poste?
Ne okazis io alia, sinjoro. Mi reiris al mia kupeo kaj
endormi%1ńis.
Vi renkontis neniun en la koridoro?
Ne, sinjoro.
Ekzemple, vi ne vidis sinjorinon en skarlata kimono
brodita per drakoj?
\iaj mildaj okuloj fikse rigardis lin. Ja, ne, sinjoro.
Ne estis iu krom la konduktoro. iu dormis.
Sed vi vidis la konduktoron?
Jes, sinjoro.
Kion li faris?
Li venis el unu el la kupeoj, sinjoroj.
Kio? S-ro Bouc antamenklinis. Kiu kupeo?
Hildegarde Schmidt aspektis timema denove, kaj
Poirot ripro e ekrigardis lin.
Nature, li diris. La konduktoro ofte devas respondi
al sonoriloj nokte. u vi memoras el kiu kupeo li venis?
irkam la mezo de la vagono, sinjoro. Du am tri
pordoj de tiu de la princino.
Ha! Diru al mi, mi petas, precize kio okazis.
Li preskam koliziis kun mi. Estis kiam mi revenas
kun la kovrilo de mia kupeo al tiu de la princino.
Kaj li venis el kupeo kaj preskam koloziis kun vi? En
kiu direkto li iris?
En la direkto al mi, sinjoro. Li petis pardonon, kaj
iris lam la koridoro en la direkto al la man%1ń-vagono.
Sonorilo eksonis, sed mi opinias ke li ne atentis %1ńin.
L A A T E S T A R O 87
\i pamzis kaj diris : Mi ne komprenas. Kiel
estas ?
Poirot parolis kura%1ńige: i estas afero de la horo, li
diris. Nur rutina afero. i tiu konduktoro %5ńajne havis tre
okupatan nokton unue li vekis vin, kaj poste devis
priatenti la sonorilojn.
Li ne estis la konduktoro kiu vekis min, sinjoro. Tiu
estis alia.
Do, alia. u vi antame vidis lin?
Ne, sinjoro.
u vi opinias, ke vi rekonos lin se vi revidos lin?
Mi pensas, ke jes, sinjoro.
Poirot flustris ion en la orelon de S-ro Bouc. i lasta
eklevis sin kai iris al la pordo por doni ordonon. Poirot
damrigis sian demandaron lam amika maniero.
u vi iam vizitis Usonon, Frau Schmidt?
Neniam, sinjoro. Sendube %1ńi estas bela lando.
Kredeble vi jam amdis kiu la murdito vere estis ke
li respondecis pri la morto de infaneto.
Jes, mi amdis tion, sinjoro. Tio estis abomena,
malbonega. La bona Dio devus ne permesi tiajn aferojn.
Ni ne estas tiel malbonegaj en Germanujo. Larmoj
videbli%1ńis en la okuloj de la virino. \ia patrina spirito
estis tu%5ńita.
i estis abomena krimo, diris Poirot serioze.
Li eltiris el sia po%5ńo peceton da batisto kai donis %1ńin
al %5ńi. u i tiu estas via po%5ńtuko, Frau Schmidt?
Estis momenta silento dum la virino rigardis %1ńin.
Poste %5ńi rigatdis ilin. Iom da koloro videbli%1ńis en %5ńia
viza%1ńo.
Ne, sinjoro. i ne apartenas al mi.
i surhavas la literon H, vi vidas. Pro tio mi pensis
ke %1ńi apartenas al vi.
Sed, sinjoro, %1ńi estas la po%5ńtuko de ri ulino. Tre
multekosta po%5ńtuko. Permane brodita. Mi opinias, ke %1ńi
venis el Parizo.
i ne estas via, kaj vi ne scias al kiu %1ńi apartenas?
Mi? Certe ne, sinjoro.
El la tri amskultantoj, nur Poirot rimarkis la etan
heziton en la respondo. S-ro Bouc flustris en lian orelon.
Poirot kapjesis kaj diris al la virino:
La tri konduktoroj envenos. Bonvolu diri al mi, kiu
estas tiu, kiun vi renkontis hieram nokte kiam vi portis
la kovrilon al la princino.
La tri viroj envenis. Pierre Michel, la granda blonda
konduktoro de la Ateno-Pariza vagono, kaj la dika
konduktoro de la Bukaresta vagono. Hildegarde Schmidt
rigardis ilin kaj tuj kapneis.
88 M U R D O E N L A O R I E N T A E K S P R E S O
Ne, sinjoro, %5ńi diris. Neniu el tiuj estas la viro, kiun
mi vidis hieram nokte.
Sed nur i tiuj konduktoroj estas en la trajno. Vi
sendube eraras.
Mi estas tute certa, sinjoro. i tiuj estas iuj altaj.
grandaj viroj. Tiu, kiun mi vidis, estas malalta kaj
malhela. Li havis malgrandan liphararon. Lia vo o. kiam
li diris Pardonon estas malforta, kiel tiu de virino. Ja,
mi bone memoras lin, sinjoro.
APITRO 13 RESUMO DE LA ATESTO DE LA PASA EROJ
Malgranda, malhela viro kun virina vo o, diris S-ro
Bouc. La tri konduktoroj kaj Hildegarde Schmidt estis
forsenditaj. S-ro Bouc faris malesperan geston.
Sed mi komprenas nenion absolute nenion! La
malamiko, pri kiu parolis S-ro Ratchett, do estis en la
trajno. Sed kie li estas nun? Kiamaniere li povus
malaperi en la aeron? Mia kapo kirli%1ńas. Diru ion, mia
amiko, mi petegas vin. Klarigu al mi kiel la neeblo povas
esti ebla!
Tio estas bona frazo, diris Poirot. La neeblo ne
povis okazi, tial la neeblo devas esti ebla malgram la
%5ńajna5oj.
Klarigu al mi do, rapide, precize kio okazis hieram
nokte en la vagonaro.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]